ச வரிசை வள்ளுவம்

சரியான பாதை சரியான இலக்கில்கொண்டுவிடும்
சரியில்லாதபாதை கேட்டில் கொண்டுவிடும்
சாதல் இல்லா வலிஇல்லா மறுமைவேண்டின்
சார்ந்திரு இறைவனை என்றும்
சிரமேற்கொண்டு செய்யும் செயல் சீரியதாகும்
சிரத்தை இல்லையேல் விரக்திதான்
சீறும் சிங்கமும் எல்லாதெய்வதினை வணங்குபவர்முன்
சீற்றமின்றி திரும்பி செல்லும்
செயல் தன்னை சீரியதாக்கு பிறகு
புயல்கூட புன்முறுவல் செய்யும்
சேட்டை செய்வர் சிறியோர் குழந்தைகள்
சேட்டை இல்லையேல் இளம்பருவமேது
சைகை மொழி பேச முடியாதபோது
சைகை தனைபுரிந்துகொள்ளும்அளவு புனிதனாயிறு
சொன்னால் புரிந்துகொள்ளதவரிடம் எப்படி பேசுவாய்
சொதபல் சைகைமொழியவது கற்றுத்தேர்
சோற்றுக்கு வழியில்லை இளம்வயதில் ஆனால்
சொகுசு இல்லையெனினும் தன்னிலையுடன்யாம்
சௌக்கியமா என்று வினவிபார் துன்பமுடையவன்
சௌக்கியம் ஆவான் பார்பவனைகண்டுஉதவு

ஹிந்தி நீதி கதைகள்

அகர வள்ளுவம்

அறிவுடையான் அறிவு எல்லோர்க்கும் கிடைக்கபெரின்
அறிவு அது ஆன்றரிவாம்
ஆற்றல் அதுதன்னை மாற்ற கெடுபொருளை
ஆற்றுமாம் நன்மை உடையதாய்
இசைந்துருகி இன்னிசை எழ இறைமதிஉண்டாம்
இசைவோர்க்கு கலைஅறிவியல் அதுதன்றோ
ஈதல் புனித தன்மையை ஏற்படுத்தும்
ஈதல் இல்லார்க்கு புண்ணியம்
உருகு மனத்தால் இறைவனிடம் நல்வழிபிறக்கும்
உலைகொதிக்கும் எந்தஏழை வீட்டிலும்
ஊரே சொன்னால் பேரே கெடும்
ஊசிபோனதைப்போல் தெருவில்தவிப்பாய் உரியதின்றி
எடுத்து போட்ட மீன் நதியிலிருந்து
என்னாகும் அந்நிலை வராதுபார்த்துகொள்
ஏறு என்றைக்கும் தன்னிலை மாறாது
ஏவா காட்டில் எத்துனைதுன்பம்வரினும்
ஐம்பொறி அடக்கியவன் ஆண்டவனாலும் மதிக்கப்படுவான்
ஐந்தால் ஆகியகரம்போல் உருதியுடநிருப்பான்
ஒன்றா இரண்டா ஒவ்வா பெருமை
ஒன்றி வாழும் மக்களுக்கு
ஓட்டைஉடைந்த சட்டி ஒன்றுக்கும் உதவாது
ஓட்டு போடாமக்கள் அதுபோன்றாம்
ஒவ்சதம் மருந்து உயிர் கொடுக்கும்
ஒவ்வற்றை வளர்பவனைபற்றி யோசி

இறைதுதி

பெரியாண்டவன் என்றேன் அந்த தெய்வம்
பெரியநாயகி என்கின்றனேர் ஏற்றுக்கொள்கின்றனர்
பெரும்பாடு படுவோரையும் இறைவன் நல்வழிப்படுத்தி
பெரும்பெயர் பெற வைப்பான்
இறைவன் அன்பாகவே இருக்கிறார் பாசமவைதொர்கு
பகல்போழுதினில் செய்ததை இரவில்னல்குகிறார்
அன்பே சிவம் அவர்செய்யும் தவம்
அல்லஅல்ல அதுதான் பாசம்
ஆண்டவன் நம்பினால் நடராஜன் நம்பாதொற்கு
ஆமே எம ராஜன்

அன்பு

அன்பு எல்லா உன்னுடையது மேலும்வை
அத்தனையும் நீவிரும்புவது போலமையும்
ஆற்றல் அன்பால் அமையும் அகுதன்றி
ஆற்றலால் அன்பும் அமையும்
இன்பம் ஏகபெரின் அன்பு ஆற்றலழியும்
இதையே காமமென்பது உலகியல்பு
ஏட்டில் உள்ளது பார்த்து அழுவர்
ஏங்குவர் ஏமாப்புடைத்து என்றும்
செய்தது நான் எனக்கு மறந்ததேஎன்று
செய்வோர் சிரிப்பதைகேட்டு அழுவர்

குழந்தைகள் தம்மை சந்தோசபடுதுங்கள்

செல்லகுழந்தைகள் செல்லுமாம் பள்ளிக்கு அவர்தம்நினைவில்
சென்றுசென்று உன்பிள்ளைஎன்னசெய்தது என்பிள்ளைஎன்னசெய்யவில்லை
என குழந்தைகள் நினைவில் பெரியோர்காலம்
என்று வளர்வார்கள் எனநினைவில்
குழந்தையும் தெய்வமும் குணத்தால் ஒன்று
குற்றங்களை மறந்துவிடும் குணத்தால்ஒன்று
செய்தொழில் வேறாயினும் செய்நன்றி அறியும்
செவ்வனைதாம் செந்தமிழ் பிள்ளைகுஉண்டுஅறி
ஒருங்கிணைந்த பிள்ளைகளோடு ஒருவரும் சேறாதாராம்
ஒன்றான மரம்தன்னில் கிளைஇலைஉணர்த்தும்பூபட்டாம்பூச்சிகிள்ளைபழம்போல்

இறைபோற்றுதல்

இறைபோற்றின் இரையுடன் இன்புற்று இருக்கலாம்
இல்லையெனின் இல்லையாம் இல்
இறைவன் தன் செயல் சொல்லான்
இயைமக்கள் வெறுப்பின் தன்னையேவெறுப்பான்
இறைவன் தனக்கென தன்மக்கள் கொடுப்பதை
இசைந்து எடுத்துக்கொள்வான் விரும்பி
தனக்கு தானே இறைவன் திகழ்ந்தால்
தன்மக்கள் பிறமக்கள் எதற்கு
இறைவன் மிகப்பெரியவன் அவனின் சிந்தைஎன்றும்
இல்லாமக்கள் பற்றியேவாம் அறி

புகழ் பெறுதல்

கீர்த்தி பெரிதெனில் மூர்த்தி சிறிதாம்
கீர்த்தியை பெற கடும்முழைப்பைனம்பு
தேவை பொறுப்பு அளிப்பு வழங்கல்
திரும்பட நின்றால் தழைக்கும்நிறுவனம்
சேவை செய்தால் பணம் கிடைக்காவிடினும்
சேர்ந்தாரை போற்றுவர் பெரியோர்
தற்பொழுதுகாலம் பணம் பணம் பணமில்லையேல்
தறிகெட்ட பிணம்பிணம் பிணமாம்
ஏன் இந்த பணவீக்கம் விலைஉயர்வு
ஏனெனில் மக்கள்வாழ்கைதரம் உயர்ந்துவிட்டது

உயிரின் முடிவு

உயிரின் முடிவு என்பதே இல்லையாம்
உலகில் உண்மையாய் வாழ்பவருக்கு
ஒருவன்செய்யும் பாவம் அவன்தான் புண்ணியம்
ஒற்றுநோக்கியே உயிரின்முடிவு உண்டாம்
பயிர் வளர்த்து கதிர் அறுத்து
உயிர் வாடா காப்பதரசு
உண்டி கொடுத்தோர் உயிர் கொடுத்தோர்
உண்டு உண்டு தெய்வகடாக்சம்
ஆரம்பம் என்றொன்று உண்டெனில் முடிவும்
ஆர்பரிக்க உண்டாம் உலகில்

பொருட்செயல்வகை

எதிர் காலதிருக்கு பொருளை பேனாதான்
எதிர் மறை விழைவுகளைசந்திக்கனேரிடும்
பொருள் உள்ள பொது செலவுசெய்து
பொருளில்லா காலம் வருந்தவேண்டா
உழைத்த பொருள் தன்னைவிட்டு நீங்காதாம்
உழைக்காபொருள் ஈட்டுவது சூது
தன்னை தேற்றி பொருள் ஈட்டு
தரணி ஆள்வாய் மனதிற்கொள்
உழைப்புபொருளை நம்பியவன் ஊதாரிபொருட்களுக்கு வணங்கமாட்டான்
உழைத்துஈட்டும்உன் ஒருரூபாய் மிகப்பெரியதாம்ஈசனுக்கு

கற்க

கற்க கற்க அறிவு மெறுகூடும்
சுட சுட பொன்மிளிரும்
கற்க நல்லன செய்ய கெடுமையைஅறி
கற்றுக்கொள்ளாதே தானேகெடசெய்து உணர்த்து
கல்லும் பயின்றால் சிலையாகும் எனின்
கற்பது இல்லாமை தகுமோ
கற்காதான் வாழ்க்கை தயை வேண்டும்
குருடனை போல் ஆகுமென்பர்
அவன்கூட உணர்வு அறிவினால் பயில்கின்றான்
அதைவிட கேவலம் கல்லாதோர்மதிப்பு